تيترآنلاين - كمبود مخاطب بزرگ‌ترين مشكل نشر كشور است

داخلی

آرشيو گفتگو

كتاب و ادبيات

کد مطلب : 4976

توصيه مطلب

كمبود مخاطب بزرگ‌ترين مشكل نشر كشور است

آمارهايي هم كه از سوي مسؤولين براي كتاب‌خواني اعلام مي‌شود، بيش‌تر شامل مطالعه مجلات‌، روزنامه‌ و كتاب‌‌هاي سطحي است

تاريخ انتشار: يکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۲۴

جعفر ابراهيمي (شاهد) معتقد است كه در كشور ما در زمينه كتاب‌خواني و مخاطب‌سازي براي كتاب تلاشي نشده و كمبود مخاطب بزرگ‌ترين مشكل نشر كشور است.

اين شاعر كودكان و نوجوانان در گفت‌وگو با ايسنا، كمبود مخاطب را بزرگ‌ترين مشكل نشر كشور دانست و گفت: بزرگ‌ترين مشكل صنعت نشر كشور، كمبود مخاطب و تلاش نكردن براي مخاطب‌سازي از سوي ناشران و مراكز فرهنگي است. ما براي جذب مخاطب در گروه‌هاي مختلف سني، كار چنداني نكرده‌ايم؛ چون سطح مطالعه ما پايين است. آمارهايي هم كه از سوي مسؤولين براي كتاب‌خواني اعلام مي‌شود، بيش‌تر شامل مطالعه مجلات‌، روزنامه‌ و كتاب‌‌هاي سطحي است.

او افزود: اين كمبود مخاطب در نشر اثر مي‌گذارد و آن‌ را با مشكل مواجه مي‌‌كند.

ابراهيمي تيراژ كم كتاب در كشور را مشكل ديگر نشر ما دانست و بيان كرد: تعداد عناوين كتاب‌ها در كشور ما زياد است؛ اما اين آمار تبليغاتي است و با عرضه آن تنها مي‌خواهند آمارهاي بالا ارائه دهند و بگويند پيشرفت كرده‌ايم؛ در‌حالي‌كه به جاي مانور روي آمار چاپ اول كتاب‌ها، بايد به چاپ دوباره آثار توجه كرد.

او همچنين ادامه داد: اين به ناشران هم سرايت كرده كه دوست دارند كتاب‌هاي چاپ اول زيادي داشته باشند؛ در حالي‌كه چاپ دوباره آثار بهتر است. ناشران كم‌تر به چاپ دوباره آثار علاقه دارند و اين سبب مي‌شود كتاب‌هاي خوب ناياب و آرشيوي شوند و به جاي چاپ دوباره اين آثار، كتاب‌هاي متوسط چاپ اول شوند. تيراژ چاپ اول هم بسيار پايين است. 15 تا 20 سال پيش، كتاب‌هاي ما با 20 تا 30 هزار تا منتشر مي‌شد. يكي از مجموعه كتاب‌هاي من 15 بار چاپ شد، هربار هم 20هزار تا؛ يعني بيش از 300هزار نسخه از آن چاپ شده است؛ در حالي‌كه اين شرايط ديگر وجود ندارد.

ابراهيمي شرايط توزيع كتاب را يكي ديگر از مشكلات عرصه نشر دانست و اظهار كرد: توزيع كتاب هم در كشور ما بسيار مشكل دارد و به صورت مافيايي درآمده كه هر كس كه كتاب‌‌هاي خود را توليد كند، يا بايد وارد مافيا شود و يا ورشكست شود. بيش‌ترين سود را هم همين توزيع‌كنندگان مافيايي مي‌برند. حتا اين توزيع‌كنندگان به ناشران رهنمون مي‌دهند كه عنوان كتاب چه باشد‌ و طرح جلد چگونه باشد. روي محتوا هم نظر مي‌دهند و مي‌گويند كه اگر كتاب اين‌گونه نباشد، ما آن را نمي‌فروشيم. كتاب از نظر آن‌ها كالاست.

اين شاعر كودكان و نوجوانان افزود: من با 34 سال سابقه براي چاپ كتابم مشكل دارم‌، چه برسد به نويسندگان تازه‌كار. اين به سياست‌گذاران فرهنگي ما برمي‌گردد كه شعارهاي زيبا مي‌دهند و در عمل كار زيبايي انجام نمي‌شود و سرمايه‌گذاري‌هاي آن‌ها هم براي تبليغات و شعار است.

ابراهيمي درباره قيمت بالاي كاغذ گفت: قيمت بالاي كاغذ روي بازار كتاب مسلما اثر مي‌گذارد؛ اما گراني كاغذ بهانه است؛ چون قيمت كتاب خيلي گران نيست و باز هم نسبت به كالاهاي ديگر ارزان‌تر است. مشكل اساسي ما اين است كه مردم عادت ندارند كتاب بخرند. اگر الآن كاغذ مفت هم شود، مشكلات ما حل نمي‌شود. اكنون مردم كتاب‌هاي شيك و گران را بهتر مي‌خرند. در يك زمان خاص مانند اوايل انقلاب، كتاب در هر شكلي خوانده مي‌شد، در آن زمان كتاب‌هايي با كاغذ‌هاي كاهي چاپ مي‌شد و از آن‌ها استقبال مي‌شد. اما اكنون از كتاب‌هاي لوكس استقبال بيش‌تري مي‌شود و برخي بيش‌تر براي پر كردن كتابخانه و درست كردن دكور از كتاب‌ها استفاده مي‌كنند.

او در پايان تأكيد كرد: متأسفانه ما در زمينه كتاب‌خواني فرهنگ‌سازي نكرده‌ايم كه مردم از كتاب‌خواني لذت ببرند و از آن براي پر كردن سرگرمي هاي‌شان استفاده كنند.