قائم مقام بنیاد ملی نخبگان به چالشهای پیش روی دولت یازدهم در حوزه آموزش عالی اشاره و از رشد دانشگاههای صنعتی در کشور انتقاد کرد. سعید سهراب پور در گفتگو با مهر، با تقسیم بندی چالشهای آموزش عالی در دولت یازدهم به تعدد دانشگاه در استانهای کشور اشاره کرد و گفت: یکی از انتقاداتی که در دولت دهم بر آموزش عالی کشور مطرح شد، افزایش کل دانشگاههای کشور و گسترش دانشگاه در تمام شهرهای کوچک است، همانطور که می دانیم در تمام شهرهای کوچک کشور بدون در نظر گرفتن امکانات، هیئت علمی و تجهیزات پذیرش دانشجو صورت گرفته است که در برخی موارد منجر به خروج دانش آموختگان ضعیف از دانشگاهها می شود.

وی درباره این موضوع که هدف وزیر علوم فعلی گسترش آموزش عالی و تا حد امکان رایگان در تمام شهرهای کشور است، تاکید کرد: گسترش به جای خود اما گسترش باید متوازن باشد؛ لزومی ندارد در شهرهای کوچک دانشگاه تاسیس شود، چه لزومی دارد در مرکز یک استان چندین دانشگاه که رشته های مشابهی دارند راه اندازی کنیم که فاقد کیفیت هستند.

سهراب پور پیشنهاد کرد به جای تاسیس دانشگاه، آموزشکده های دولتی مثل کشاورزی، فنی و سایر آموزشکده ها که نیاز محلی آن استان را برآورده می کند، تاسیس شود.

رئیس سابق دانشگاه صنعتی شریف با انتقاد از دانشگاههایی که عنوان " صنعتی " را یدک می کشند، تصریح کرد: از سوی دیگر در استانهایی که دانشگاههای مادر داریم، شاهد رشد دانشگاههای صنعتی مثل بناب، مدائن، بیرجند، بجنورد، کرمان، قم و غیره هستیم، این در حالیست که دانشگاههای صنعتی گرانترین نوع دانشگاه به شمار می آیند و این دانشگاهها ناقص هستند و تجهیزات کافی در اختیار ندارند.

وی ادامه داد: به جای اینکه رسیدگی به دانشگاههای درجه اول مورد اهمیت قرار گیرد، تمام بودجه صرف سایر مسائل می شود حتی به این دانشگاهها هم بودجه کافی اختصاص نمی یابد؛ آموزش عالی ما مثل خانواده ای می ماند که به جای سه یا چهار فرزند دارای 15 فرزند است که از پس آموزش آنها بر نمی آید.

قائم مقام بنیاد ملی نخبگان با اشاره به چالش دیگری که در حوزه آموزش عالی مطرح است به استقبال بی رویه داوطلبان از تحصیل در مقطع دکتری اشاره کرد و در این باره با بیان اینکه مگر قرار است تمام دانشجویان در مقطع دکتری تحصیل کنند، گفت: برخی مسئولان وزارت علوم بر این باور هستند که اگر ایران دانشجوی دکتری جذب نکند این دانشجویان به دانشگاههایی مثل مالزی مراجعه می کنند، خوب بروند چه اشکالی دارد؟ باید کیفیت را پایین آوریم و تجهیزات را در حد حداقلها در اختیار دانشجوی دکتری قرار دهیم که دانشجو به خارج از کشور نرود؟

وی افزود: مدتی است تقاضای غیرمتعارف میان دانشجویان برای پذیرش در مقطع دکتری ایجاد شده، کدام کشور دنیا را می شناسید که همه دانشجویانش در مقطع دکتری تحصیل می کنند؟ این اقدام فقط مخصوص ایران است که می توان آن را یک پدیده فرهنگی دانست.

به گفته سهراب پور دانشجویانی که در مقطع دکتری دانش آموخته می شوند قطعاً شغلی برایشان وجود ندارد و کیفیتها هم بالا نیست و چون فکر می کند مدرک دکتری دارند توقعاتش هم بالا می رود و انتظار دارند که حتماً استاد دانشگاه هم شوند.

وی تاکید کرد که در دولت یازدهم پذیرش دانشجوی دکتری باید متعادل باشد.