معضل کمیت در نگارش پایان نامه

دانشجویان مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد برای جلب رضایت اساتید، بعضاً با استفاده از شیوة کپی- پیست (copy & paste) حجم پایاننامه ها را افزایش می دهند

تيترآنلاين - یکی از معضلات آموزشی سیستم دانشگاهی کشور ما توجه بیش از حد به حجم و کمیّت پایان نامه های دانشجویی است. دانشجویان مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد برای جلب رضایت اساتید، بعضاً با استفاده از شیوة کپی- پیست (copy & paste) حجم پایاننامه ها را افزایش می دهند.

هر چند که پیش زمینه نوشتن پایان نامه خوب، مرور و خواندن مطالب قبلی و احاطه کامل به حوزه تخصصی مورد نظر است، اما باید توجه داشت که پایاننامه، جزوة آموزشی و یا کتاب درسی نیست و ذکر مفصل مطالب پیشین غیر از تکرار واضحات چیز دیگری نیست.

دوستی تعریف می کرد که در جلسه پیش دفاع یکی از دانشجویان دکتری، اساتید حاضر در جلسه، پایان نامه را رد کردند. دلیل این امر هم صرفاً این بوده که حجم پایان نامه کم است و شمار رفرنس های مورد استفاده نیز قابل توجه نیستند. 

این امر باعث کنجکاوی ام شد تا بدانم در ممالک راقیه هم امور بدین سان می گذرد یا نه؟!

با رجوع به اینترنت و تحقیق در بانک های اطلاعاتی مشاهده کردم که حجم پایان نامه ها (اگر به مثابه یک معیار مستقل تلقی شود!) در دانشگاه های معتبر دنیا، بسته به موضوع و حوزه تحقیق، عموماً بین پنجاه تا پانصد صفحه در نوسان است!

در یکی از سایت ها نیز رساله دکتری آلبرت انیشتین (Albert Einstein) را دیدم. رساله ای به غایت مختصر (25 صفحه) و صد البته مفید. تعداد صفحات پایان نامه ایشان وقتی به انگلیسی ترجمه شده، به 25 صفحه رسیده است. در واقع پایان نامه ایشان به زبان آلمانی در 17 صفحه در قطع آ5 نگارش یافته بود. او در دانشگاه زوریخ و تحت راهنمایی پروفسور کلاینر و پروفسور بورخارت در 30 ماه می 1905 کار رساله اش را آغاز و در 15 ژانویه 1906 یعنی در 8 ماه و نیم بعد، به دریافت درجه دکتری نائل می آید. سال 1905 بعد ها به سال انفجار نبوغ معروف شد. زیرا در همین سال آلبرت آینشتاین علاوه بر رساله دکتریش، به ارائه سه تئوری دیگر از جمله تئوری نسبیت اقدام می نماید».

فکر کردم بهتر استلينك فایل انگلیسی رسالة دکتری انیشتین را در اینجا بیاورم تا بلکه شاهدی باشد بر این مدعای به ظاهر بدیهی که کمیت فی نفسه مهم نیست! 

نويسنده : جليل ياري - جامعه شناسي ايران