افتخار كشف اختلاس سه ‌هزار ميليارد توماني

در ايران؛ باوجود آنكه ابعاد اختلاس ميليون‌ها برابر سوءاستفاده در برزيل بود، نه مقامي از مردم عذرخواهي كرد، نه مسوولي استعفا داد و نه اساسا احدي از مقامات كشوري، وظيفه خودش دانست كه در تلويزيون حاضر شود يا مصاحبه مطبوعاتي تشكيل دهد

۱

در هفته‌اي كه موضوع اختلاس سه‌هزار ميلياردي بدل به مهم‌ترين موضوع سياسي در ايران شده بود، خبر سوءاستفاده مالي هم در برزيل ظاهر شد. شماري از مطبوعات برزيل خبري منتشر كردند مبني بر اينكه يكي از وزرا مرتكب سوءاستفاده مالي شده است. اما سوءاستفاده مالي وزير برزيلي چه بود؟ او حقوق يكي از مستخدمان و كاركنان شخصي‌اش را از محل بودجه عمومي پرداخت كرده بود؛ همين. اما «همين» خطا يا سوءاستفاده برزيل را تكان داد كه چرا يكي از اعضاي كابينه به خودش اجازه داده كه به پول ما مثلا ماهي 400 يا 500 هزار تومان براي يكي از پرسنلش كه كارهاي شخصي او را انجام مي‌داده از محل «بيت‌المال» پرداخت كند؟ وزير مربوطه نخستين عملي كه انجام داد، عذرخواهي رسمي از مردم بود و بعد هم همان روز از كابينه استعفا داد و از اينكه عملش «نادانسته» و «غيرتعمدي» باعث آبروريزي دولت شده بوده از همكارانش عذرخواهي مجزا مي‌كند. 

رييس‌جمهور برزيل هم جداگانه از مردم عذرخواهي مي‌كند و دستور مي‌دهد كه يك كميته حقوقي متشكل از حقوق‌دانان مستقل به همراه شماري از سناتورها (وكلاي مجلس يا پارلمان برزيل) به موضوع رسيدگي كنند تا اساسا جلو اين‌گونه سوءاستفاده‌ها در آينده گرفته شود.

اما در ايران؛ باوجود آنكه ابعاد اختلاس ميليون‌ها برابر سوءاستفاده در برزيل بود، نه مقامي از مردم عذرخواهي كرد، نه مسوولي استعفا داد و نه اساسا احدي از مقامات كشوري، وظيفه خودش دانست كه در تلويزيون حاضر شود يا مصاحبه مطبوعاتي تشكيل دهد و در آن خيلي صاف و ساده اما در عين حال صريح و صادقانه به مردم توضيح دهد كه اصل ماجرا چگونه بوده . 

برعكس مسوولان ذي‌ربط يك‌جورهايي طلبكار هم بودند. هركدام مدعي شدند كه آنان قضيه را پيگيري كرده بودند و افتخار كشف آن به آنان مي‌رسد. تو گويي كه مساله مهم و اصلي اين نيست كه اين چه سيستمي است كه شتر با بارش در آن ربوده مي‌شود؟ تو گويي كه مساله اصلي‌ اين نيست. مگر مهم‌ترين و اصلي‌ترين شعار انتخاباتي و حكومتي دولت‌هاي نهم و دهم و حاميان اصولگراي آنان مبارزه با فساد و پايان بخشيدن به ويژه‌خواري، سوءاستفاده از بيت‌المال، عدالت اجتماعي و مبارزه با مفسدين اقتصادي نبود؟ 

به جاي پرداختن به اين پرسش‌ها، اصولگرايان سعي مي‌كنند كه از يك‌سو مدال افتخار كشف اختلاس سه‌هزار ميلياردي را به سينه خود آويزان كنند و از سويي ديگر، سعي مي‌كنند كه اختلاس را به رقباي سياسي‌شان نسبت دهند. كانه رقباي سياسي آنان از كره ماه آمده‌‌اند و افراد و اشخاص جديدي هستند و انگار نه انگار كه آنان همان چهره‌ها، شخصيت‌ها و جرياناتي هستند كه تا همين چند وقت پيش اگر كسي مي‌گفت كه «بالاي چشم آنها ابروست»، اصولگرايان تمام‌قد و با همه وجود در مقام دفاع برمي‌آمدند و آنان را بهترين، صالح‌ترين، درست‌ترين، پاك‌ترين، خدمت‌گزارترين و... در طول تاريخ انقلاب مي‌خواندند؟ 

حتي اگر فرض بگيريم كه حسب آنچه كه اصولگرايان موسوم به 8+7 مي‌گويند، متهم و مقصر اصلي «جريان انحرافي» باشد، اين سوال از آن بزرگواران مطرح مي‌شود كه چه كساني و كدامين جريانات باعث ‌روي كارآمدن «منحرفين» شدند؟ آيا شما نبوديد كه باعث ‌قدرت‌رسيدن آنان شديد؟ آيا هركس كه كوچك‌ترين ايراد و انتقادي به آنان وارد مي‌ساخت، شما تمام قد در مقام دفاع، تاييد و تمجيد از آنان برنمي‌آمديد؟ اختلاس، سوءاستفاده و خلاف‌هاي مالي البته نه محدود به يك كشور مي‌شود و نه يك ملت يا يك منطقه. در همه جاي دنيا به هر حال خلاف مالي و سوءاستفاده صورت مي‌گيرد. 

مساله مهم نحوه برخورد مسوولان آن كشور با سوءاستفاده و خلاف مالي است.يك شيوه برخورد آن است كه در برزيل شاهدش بوديم: پذيرش مسووليت؛ يك شيوه برخورد هم آن است كه در ايران شاهدش هستيم؛ طلبكار بودن از مردم و گذاردن منت بر سر آنان كه «ما» بوديم كه كشف كرديم. كانه موضوع اصلي نفس وقوع جرم و خلاف نيست بلكه مساله اصلي آن است كه وقتي خلاف صورت مي‌گيرد، كدام نهاد افتخار كشف آن را پيدا مي‌كند؟

مرجع : شرق

نظرات بينندگان:   ۱ نظر انتشار يافته    ۰ نظر در صف انتشار    ۰ نظر غيرقايل انتشار