تيترآنلاين - واقعاً اگر چرخه توليد در كشور مطلوب است، چه نيازي به اين همه كالاهاي وارداتي از تركيه و چين است؟

صفحه اصلی سياسی اجتماعی اقتصادی فرهنگي دانش و فناوري گزارش تصويری

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس: دولت این آمارهای غلط را از کجا می آورد؟

داخلی

آرشيو مقاله

سياست داخلي

کد مطلب : 2451

توصيه مطلب

واقعاً اگر چرخه توليد در كشور مطلوب است، چه نيازي به اين همه كالاهاي وارداتي از تركيه و چين است؟

لابد اگر اين تخم‌مرغ‌هاي چيني در وطن ما به مرغ تبديل شوند اين خود نوعي پيشرفت در زبان توليد است

تاريخ انتشار: چهارشنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۰ ساعت ۱۹:۱۹

نويسنده : ابوالقاسم قاسم زاده

واقعاً اگر چرخه توليد در كشور مطلوب است، چه نيازي به اين همه كالاهاي وارداتي از تركيه و چين است؟

نيازي نيست تا كارشناس اقتصادي باشيد تا بدانيد در صدر مشكلات امروز كشور توليد، كار و مسكن قرار دارد. باز اگر هم شك و ترديد داريد گزارش‌ها، نوشته‌ها و يا مصاحبه‌هاي كارشناسان اقتصادي، نمايندگان مجلس را نگاه كنيد و يا از مردم كوچه و بازار بپرسيد، توليد، كار و مسكن مشكل اساسي و پيچيده در زندگي همه شده است. با اين ترسيم كه بقول معروف آنجا كه عيان است چه حاجت به بيان است. آقاي احمدي‌نژاد بعد از مدتي در تلويزيون ظاهر شد و چنان ترسيمي و گزارشي از وضعيت توليد، كار و مسكن ارائه داد كه اگر با سخنان رئيس‌جمهوري سرآمد همه كشورهاي جهان نباشيم لابد ريگي در كفش داريم و يا اگر در اين كشور زندگي مي‌كنيم بخود شك و ترديد داشته باشيم.

رئيس‌جمهور از ايجاد يك ميليون و 700 هزار شغل در فاصله يكسال خبر داد و وعده ايجاد دو ميليون و پانصد هزار شغل جديد تا پايان امسال را بار ديگر بيان كرد. اين اطلاع‌رساني آقاي احمدي‌نژاد را هر اقتصادداني محك بزند، به حداقل باور آن نمي‌رسد. زيرا همه اقتصاددانان با هر گرايشي و با هرگونه محاسبه اقتصادي معتقدند، براي ايجاد 100 هزار شغل در هر جامعه‌اي حداقل يك درصد رشد اقتصادي نياز است لاجرم براي ايجاد يك ميليون و 700 هزار شغل در سال، رشد اقتصادي 17 درصدي بايد انجام گرفته و تثبيت شده باشد. اگرچه هنوز بانك مركزي در دولت كنوني نرخ رشد اقتصادي را اعلام نكرده است. اما در حالي كه مجامع رسمي و بين‌المللي رشد اقتصادي ايران را صفر و يا منفي مي‌دانند و در داخل تاكنون خوش‌بينانه‌ترين اقتصاددانان و مجامع آماري كشور رشد اقتصادي سال گذشته را زير دو تا 3 درصد اعلام كرده‌اند. رقم ايجاد يك ميليون و 700 هزار شغل جديد به گفته آقاي احمدي‌نژاد آيا هيچ تناسبي با رشد اقتصادي دارد؟ اگر ندارد كدام يك از اين ارقام، ميزان توليد ميليوني مشاغل جديد يا رشد نزولي اقتصاد كشور و يا ركود فاجعه‌آميز توليدات داخلي واقعيت دارد و صحيح است!؟

اين نرخ را در نوشته‌اي كوتاه از سوي معاون اسبق سازمان تامين اجتماعي در يكي از روزنامه‌هاي صبح تهران تكميل كرده است و شرح داده است كه: «...بنابر گزارش‌هايي از بنگاه‌هاي زودبازده و نيز ساير شاخص‌هايي كه وزارت اقتصاد و بانك مركزي اعلام كرده‌اند ميانگين هزينه ايجاد هر شغل 30 ميليون تومان است. به اين ترتيب اگر يك ميليون و 700 هزار شغل ايجاد شده است بايد رقمي حدود 51 هزار ميليارد تومان هزينه كرد كه بايد پرسيد اين 51 هزار ميليارد تومان در كجاي بودجه قرار داشته است؟»

هرگونه كه محاسبه بفرمائيد براي ايجاد دو ميليون و 500 هزار شغل بنابر نظر هر كارشناس اقتصادي، رشد اقتصادي بالاتر از 20 درصد نياز است. صندوق بين‌المللي پول در گزارش ماه گذشته خود به‌طور رسمي اعلام كرده است كه رشد اقتصادي ايران در سال آينده (امسال) در بهترين وضعيت صفر درصد و يا منفي صفر خواهد بود. اگر به فرض، ما در مسير رشد اقتصادي تا مرز 20 درصد قرار داريم، اين ناله‌ها از ركود تورمي در اقتصاد كشور چيست؟ اين روزها در تصويب بودجه كشور، تقريباً همه نمايندگان از كسري بودجه كمرشكن و بحران اقتصادي طاقت‌فرسا، داد سخن داده‌اند. چرا رئيس كل بانك مركزي در حاليكه بنا به گفته‌هاي رئيس جمهور غوغاي رشد توليد و بهينه‌سازي توليد به‌صورت يك «انقلاب» در سراسر كشور در جريان است، از حذف چهار صفر از پول ملي خبر داده است. مگر نه اين است كه هر شش كشوري كه تاكنون به حذف صفر از پول ملي خود پرداخته‌اند، اول و قبل از اقدام به اينكار سرراست به مردم خود گفته‌اند كه در بحران شديد مالي و اقتصادي قرار دارند. بيكاري، ركود تورمي و رشد بي‌رويه نقدينگي، قفل شدن توليد ملي، آنها را به اجبار به اينكار واداشته تا براي ترميم و اجراي ضربتي برنامه‌هاي اقتصادي جهت بيرون آمدن از بحران به حذف صفر از پول ملي بپردازند. آيا ما هم در همين شرايط شش كشوري هستيم كه تاكنون به حذف صفر از پول ملي خود پرداخته‌اند و يا آنگونه كه رئيس جمهور مي‌فرمايد در شكوفايي انقلابي اقتصاد مي‌خواهيم دست به اقدام حذف صفرها از پول ملي كشور بزنيم!؟
رئيس جمهور در بخش توليد، از توليد صنايع مرغداري كشور به‌صورت شاخص و موفق ياد كرد كه مرغداران و توليدكنندگان آن با زيركي از سامان‌دهي انرژي استفاده مي‌كنند و با چند طبقه‌سازي مرغداري خود هم از انرژي مصرف بهينه دارند و هم با رشد توليد مرغ و تخم‌مرغ نيازهاي كشور را برآورده و موجب رضايت مردم و مصرف‌كنندگان شده‌اند! هيچ شرحي اين تفسير آقاي احمدي‌نژاد نياز ندارد الا اينكه اگر براي نويسنده امكان‌پذير بود بعد از پايان مصاحبه ايشان يك بسته از تخم‌مرغ‌هاي وارداتي از چين را تقديم حضورشان مي‌كردم كه لابد اگر اين تخم‌مرغ‌هاي چيني در وطن ما به مرغ تبديل شوند به زبان چيني قد، قد مي‌كنند و اين خود نوعي پيشرفت در زبان توليد است.در اين بخش تنها كافي است به گزارش‌هاي متعدد توليدكنندگان در بخش مرغداري كشور مراجعه كنيد تا مشكلات و رها كردن اصل توليد از سوي آنها را دريابيد.

واقعاً اگر چرخه توليد در كشور آنچنان مطلوب و در حال رشد است، چه نيازي به اين همه كالاهاي وارداتي از كشورهاي گوناگون بخصوص از تركيه و چين است؟ چرا كشاورزان كشور فرياد برمي‌آورند كه توليدات داخلي ديگر براي آنها درآمدزا نيست و چرا اين همه گزارش از تغيير كاربري زمين‌هاي كشاورزي هر روز و شب داده مي‌شود!؟ مي‌خواهم بنويسم، بخدا سوگند توليد اقتصادي آنهم در گسترده آن از توليدات كشاورزي گرفته تا صنايع، شعر نيست كه با تخيل باشد و نباشد، رشد داشته باشد يا در ركود و در حال مرگ باشد. ديدم، شعر هم اگرچه نيازمند تخيل است ولي بالاخره با وزن و قافيه يا بي‌وزن و قافيه، نيازمند نوشتن و ارائه متن شعر است، شعر هم در ذهن شاعر خيال است ولي براي خواننده كلمات حك شده بر كاغذ!

اما مسكن و مسكن مهر كه تلاش خوب دولت است. وعده رئيس جمهور اما حل كامل مشكل مسكن در دو سال آينده است. اميد كه چنين شود و اگر امروز و هنوز بسياري از شهروندان گرفتار افزايش بي‌رويه اجاره‌بهاء مسكن هستند و برج‌هايي ساخته شده است كه تنها ده تا پانزده درصد آن فروخته مي‌شود و آپارتمان‌هاي خالي در شهر در چرخه اقتصاد دلالي در انتظار بحران جديد و نوظهور هستند تا سودهاي كلان را بدست آورند. وعده رئيس جمهور كه تا دو سال آينده قيمت مسكن افزايش نخواهد يافت، اميدي است كه همه آرزوي اجراي آن را دارند.

توليد، كار و مسكن اساسي‌ترين و مهمترين مشكل مردم و اقتصاد كشور ما است. حل آن هرچه باشد لطيفه ملانصرالدين اندكي از ملال اين قلم را مي‌كاهد كه روايت شده است روزي، روزگاري ملانصرالدين به اهالي شهر اطلاع داد كه وسط زمين را كشف كرده است، اهالي شهر به خانه او هجوم آوردند. ملانصرالدين از منزلش بيرون آمد و عصايش را وسط حياط منزلش فرو كرد و گفت، وسط زمين همين جا است. در آن زمان هم نويسنده فضول بود كه پا پيش گذاشت و پرسيد، چرا؟

جواب شنيد. اگر قبول نداري سراسر زمين در جهان را متر كن!! آن نويسنده زمان ملانصرالدين مات و مبهوت شد. اما اين نويسنده نه حالش را دارد و نه جرئت آن را!!