تيترآنلاين - حتما در یکی دو هفته اخیر، در مورد ویکی‌لیکس، بسیار خوانده‌اید و شنیده‌اید و تفسیرهای متضادی در مورد ماهیت و تأثیرگذاری آن خوانده‌اید.

اما در این پست، فارغ از این بحث‌ها، بر چیز ملموس‌تری تمرکز می‌کنیم: پایگاه داده‌های ویکی لیکس!

اگر علاقه‌مند به فناوری باشید، احتمال دارید تصاویری از محل کار شرکت‌های بزرگی مانند گوگل، مایکروسافت، فیس‌بوک یا توییتر را دیده باشید و از زیبایی محل کار آنها شگفت‌زده شده باشید. اما پایگاه داده‌ها و محل کار کارکنان فنی ویکی لیکس، واقعا از هر نظر بی‌نظیر است.

به نظر شما محل فیزیکی ذخیره هزاران سند منتشرشده و منتشرنشده، ویکی‌لیکس چگونه جایی می‌تواند باشد؟!

شاید به نظر شما، محافظت سایبری چنین پایگاه داده‌ای از شر هکرها، اولویت بیشتری داشته باشد. از سوی دیگر به خاطر اینکه میلیون‌ها سندی که در دست ویکی‌لیکس است عمدتا متنی هستند، شاید همه آنها را بتوان در یک مموری استیک یا یک هارد اکسترنال با ظرفیت بالا ذخیره کرد و با استفاده از سایت‌های آینه و دومین‌های متعدد، انتشار در تورنت و استفاده از سرورهای اشخاص داوطلب علاقه‌مند، دسترسی مردم را به اسناد، بیمه کرد.

اما با این وجود، پایه‌گذاران ایده‌آلیست ویکی‌لیکس، اهمیت زیادی به محافظت فیزیکی از پایگاه اصلی ذخیره اسناد ارزشمندشان داده‌اند. نکته جالب‌تر این است که ذوق هنری جالبی هم در طراحی چنین محلی داشته‌اند!

پایگاه داده یا اصطلاحا دیتاسنتر ویکی‌لیکس، در استکهلم سوئد قرار دارد. در پیونن واقع در ویتا برگ پارک، پناهگاهی قرار دارد که هم‌اکنون میزبان پایگاه داده ویکی‌لیکس است. تاریخچه این پناهگاه به سال ۱۹۴۳ و زمان جنگ جهانی دوم برمی‌گردد، در دهه ۷۰ و دوران جنگ سرد، این پناهگاه مبدل به پناهگاه حملات هسته‌ای شد. شرکتی به نام Bahnhof بعدها صاحب این پناهگاه شد و آن را یه یک دیتاسنتر تبدیل کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۷ یکی از پایه‌گذاران ویکی لیکس به نام جون کالونگ آن را خرید.

مسئولیت طراحی داخلی این پناهگاه به یک آرشیتکت سوئدی به نام «آلبرت فرانس لانورد» داده شد، به نظر می‌رسد که او با الهام گرفتن از یکی از فیلم‌های فیلم‌های سری جیمز باند به نام Moonraker که در سال ۱۹۷۹ ساخته شده بود و با نبوغ و سلیقه قابل تحسینی، طراحی این دیتاسنتر را به اتمام رساند. تا اینکه در سال ۲۰۰۸، پایگاه داده‌های ویکی‌لیکس رسما، تحویل مسئولان آن شد.

مقر ویکی‌لیکس در عمق ۳۰ متری زمین قرار دارد و با لایه‌های ضخیم گرانیت محافظت می‌شود. یک در فلزی با نیم متر قطر، ورودی این پایگاه داده است.

ظاهر خشن پناهگاه به استفاده از فواره‌های مصنوعی و گیاهانی که به وفور در گوشه و کنار این پناهگاه کاشته شده‌اند، تلطیف شده است.

یک اتاق کنفرانس شیشه‌ای معلق و راهروهای شیشه‌ای معلق، زیبای خاصی به ویکی‌لیکس می‌دهند. حتی در انتخاب و طراحی مبلمان هم دقت خاصی شده است. 

حتی دو عدد از ژنراتورهای تولید برق اضطرای زیردریایی قدیمی معروف U آلمان را هم به این محل آورده‌اند تا در صورت بروز حادثه، نیروی برق لازم را تولید کنند!