كواكبيان: مجلس نماینده مردم می‌خواهد نه نماینده دولت!

اینکه باید قوای مختلف باهم همکاری داشته باشند شکی نیست، اینکه مجلس باید نظرات رهبری را رعایت کند شکی نیست، اما واقعاً بعضی‌ها فکر می‌کنند نمایندگان دولت هستند

تيترآنلاين - هفته نامه کویر سمنان در این رابطه گفتگویی با مصطفی کواکبیان داشته است که آن را می خوانید:

چندی پیش شاهد بودیم که تحصن و شعارهایی که روز قبل در بیرون علیه مصوبه مجلس درباره مؤسسات غیرانتفاعی وجود داشت به داخل مجلس کشیده شد و علاوه بر اعتراض تند رئیس مجلس به این نوع تجمع‌ها شاهد درگیری لفظی برخی نمایندگان هم بودیم. این اختلافات ریشه در چه دارند؟

مسئله دعوای بین 2 جریان است؛ جریانی که می‌خواهد دانشگاه آزاد دولتی باشد و جریانی که می‌خواهد مدیریت دانشگاه آزاد طبق روال قبلی ادامه پیدا کند. منتهی بحث اصلی در اینجا است که این دعوا هیچ ربطی به مصوبه روز یکشنبه مجلس ندارد. ما روز یکشنبه در مجلس مصوبه‌ای را به تصویب رسانده‌ایم که این مصوبه در حدود یک سال و نیم قبل در دستور کار مجلس بوده است، در آن زمان هیچ دعوایی هم بین دانشگاه آزاد و شورای عالی انقلاب فرهنگی وجود نداشت. این طرح با عنوان طرح تقویت و حمایت از مراکز آموزش عالی غیردولتی در صحن مطرح شد که در کنار بررسی آن، نمایندگان، پیشنهادات جدیدی هم آوردند که از جمله این پیشنهادات بحث وقف مؤسساتی بود که حق تصرف مالکانه دارند.

مسئله این است که هیچ نیازی به این همه جارو جنجال درباره مصوبه اخیر مجلس نبود چرا که اگر مشکلی هم وجود داشته باشد باید از راهکار قانونی آن را حل کرد، به این معنی که یا شورای نگهبان این مصوبه را رد می‌کند که مخالفین مصوبه مجلس به اهداف خودشان می‌رسند یا اینکه شورای نگهبان این مصوبه را تأیید می‌کند که در آن صورت اعضای فقها و حقوقدانان شورای نگهبان بهتر از آقایان دیگر، مواضع شرع و قانون اساسی را می‌فهمند. مگر غیر از این است؟ این چه جارو جنجالی بود که جلوی مجلس راه انداختند و برخی روزنامه‌های دولتی نیز با تیتر‌هایی از این نوع تنش‌ها حمایت کردند؟

طرحی که روز چهارشنبه با قید یک فوریت در صحن مطرح شد آیا به معنای بازگشت مجلس از مصوبه روز یکشنبه‌اش بود؟

یک فوریتی که چهارشنبه در مجلس مطرح شد تنها خاصیتش این بود که گفته بشود اگر شورای نگهبان مصوبه قبلی مجلس را رد کرد، نمایندگان اصلاحات را روی این مصوبه انجام دهند که ما هم از اول همین را می‌گفتیم. در بیانیه‌ای هم که در پایان جلسه علنی چهارشنبه هفته گذشته منتشر شد، همین موضوع مورد تأکید قرار گرفته بود پس اگر شورای نگهبان مصوبه روز یکشنبه مجلس را تأیید کند، طرح فوریتی که نمایندگان حامی دولت روز چهارشنبه در مجلس مطرح کردند هیچ اثری نخواهد داشت و تمام این جاروجنجال تمام می‌شود. اگر هم شورای نگهبان مصوبه حمایت از تأسیس و تقویت مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی را رد کرد که نمایندگان مجلس تا به حال نشان داده‌اند در یک تعامل مثبت با شورای نگهبان هستند و هیچ نیازی به این جاروجنجال نیست.

پس با این تفاصیل دلیل این همه جاروجنجال چیست؟ چرا عده‌ای از طریق فشارها و با توسل به ابزارهایی بیرون از مجلس تلاش دارند، نمایندگان را تحت تأثیر قرار دهند؟

من بارها گفته‌ام که عده‌ای نمی‌خواهند کشور روی آرامش را ببیند چون در فضای آرامش حرفی برای گفتن ندارند، آنها فقط می‌خواهند جاروجنجال کنند چون در فضای جاروجنجال بهتر می‌توانند نانشان را به تنور بچسبانند و الا دعوای بین دانشگاه آزاد و دولت چه ربطی به مجلس دارد؟

فکر می‌کنید به خاطر همین استراتژی و رویکرد بود که علاوه بر آن موضع‌گیری‌های داخلی که نسبت به مصوبه مجلس وجود داشت و طبیعی هم بود، موضع گیری‌های غیرمتعارفی بیرون مجلس در قالب تجمع و شلوغ کاری علیه مصوبه مجلس صورت گرفت؟

دعوای اصلی‌تر سر این است که 250 هزار میلیارد تومان اموال دانشگاه آزاد مال مردم است؛ این اموال نه مال دولت است و نه مال مسئولان دانشگاه آزاد و باید هم این اموال دست مردم بماند. وقف، یک راه برای بازگرداندن این اموال به مردم است راه دیگرش گذاشتن این اموال در اختیار ولی‌فقیه است. اما اینکه دولت بخواهد یک مؤسسه غیردولتی را دولتی کند با فلسفه وجودی این نوع مؤسسات کاملاً در تضاد است و منافات دارد.

ما در مجلس چه اصولگراها و چه اصلاح‌طلب‌ها، نه مشکلی با رهبری داریم و نه با ولایت فقیه؛ اما عده 30-40 نفری هستند که وجه ممیزشان این است که خودشان می‌گویند به ریاست لاریجانی رأی نداده‌اند، این عده احساسشان این است که هیچ کس نباید جز افرادی که خودشان فکر می‌کنند مطرح بشوند، بقیه را هم مخالف با رهبری فرض می‌کنند.

در هفته گذشته این همه فحش به مجلس بستند نمایندگان مجلس را خائن به ملت خواندند، نمایندگان را جاسوس فرض کردند، به نظر شما این کارها چه سودی دارد؟ آیا به غیر از تضعیف نمایندگان ملت نتیجه دیگری دارد؟ مجلسی که در رأس امور است، مجلسی که براساس اصل 71 می‌تواند در عموم مسائل قانون وضع کند این مجلس را تضعیف کردند. ما حرفی نداریم؛ در بحث شورای عالی انقلاب فرهنگی رهبری فرمودند اینها باید سیاستگذاری کنند اما نه اینکه قانونگذاری کند، این شورا باید سیاست‌های کلی را بگوید و مجلس به آن سیاست‌های کلی توجه کند، البته نه سیاست‌های کلی که مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین می‌کند. شورای عالی انقلاب فرهنگی فقط سیاست‌های کلی مربوط به مسائل فرهنگی و آموزش عالی را تعیین کند. بنابراین شورای انقلاب فرهنگی سیاستگذار است و مجلس قانونگذار. اینجا ما یک قوه داریم و یک شورا. برخی شورا را بر یک قوه ترجیح می‌دهند.

در جریان اتفاقات اخیر مجلس، عده‌ای فرمایش‌های رهبری را درباره شورای عالی انقلاب فرهنگی اس‌ام اس می‌کردند که مربوط به 5 سال قبل است یعنی زمانی که بین مجلس ششم با شورای عالی انقلاب فرهنگی اختلافاتی پیش آمده بود که مقام معظم رهبری فرموده بودند باید مجلس به آن مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی توجه کند اما رهبری درباره اتفاقات اخیر یا بحث وقف دانشگاه آزاد هیچ نظری ندادند.

بله! در جریان بررسی طرح حمایت از تأسیس و تقویت مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی، خودآقای لاریجانی هم به این مورد اشاره کردند که مقام معظم رهبری درباره مسئله وقف اموال دانشگاه آزاد اظهار نظری نکرده اند.

خب به خاطر این است که عده‌ای می‌خواهند از رهبری هزینه ‌کنند تا دیدگاه‌های خودشان را به کرسی بنشانند. من در تذکری گفتم بین دیدگاههای مقام معظم رهبری و دولت باید تفکیک قائل شد، هرچه که دولت می‌گوید دیدگاه رهبری نیست. دولت نظری دارد، قبول! بیاید مطرح کند، نه اینکه بعضی از دولتگرایان مجلس تا مشکلی پیش می‌آید فکر کنند باید از رهبری هزینه کنند. آخر این درست است؟ این انصاف است؟

امروز همان 40 نفری که به آقای لاریجانی رأی ندادند بحث‌هایی را مطرح می‌کنند، کارهایی را انجام می‌دهند که ظاهراً استقلال مجلس را زیر سؤال می‌برد. نمونه‌اش همین مصوبه یک فوریتی بود که در مجلس مطرح شد و آقای مطهری از آن به عنوان بازگشت مجلس از مصوبه روز یکشنبه و از بین رفتن شأنیت مجلس یاد کردند. آیا این نوع مجلس داری پشت کردن به رأی مردم نیست؟

اینکه باید قوای مختلف باهم همکاری داشته باشند شکی نیست، اینکه مجلس باید نظرات رهبری را رعایت کند شکی نیست، اما واقعاً بعضی‌ها فکر می‌کنند نمایندگان دولت هستند و خودشان هم فکر می‌کنند که وکیل دولت هستند. بنده به شخصه چنین افتخاری نداشتم و دنبالش هم نبودم؛ نه در این زمان؛ که در دولت آقای خاتمی هم اگر من نماینده مجلس بودم هیچ وقت نمی‌گفتم افتخارم این است که نماینده دولت باشم. مجلس نماینده مردم می‌خواهد نه نماینده دولت!

شما فکر می‌کنید چه تعبیری می‌توان برای افرادی به کار برد که می‌آیند و همکارانشان را در مجلس متهم به جاسوسی می‌کنند؟ اینها چه تیپ آدم‌هایی هستند؟

این نمایندگان از 70 فیلتر ازجمله شورای نگهبان عبور کرده و در مجلس نشسته اند، مگر می‌شود جاسوس انگلیس باشند؟ من معتقدم عده‌ای به دنبال جاروجنجال هستند و نانشان در شلوغ کردن اوضاع و دمیدن بر آتش اختلافات و درشت گویی و یا به تعبیر رهبر معظم انقلاب، بی‌بندو باری در گفتار است. ما چنین مشکلی در مجلس داریم. کسانی در مجلس هستند که به جای اینکه آتش برافروخته مقابل مجلس را خاموش کنند، بنزین برآن می‌ریزند.

چه کسی از این مسئله سود خواهد برد؟

خبرگزاری‌های خارجی تماماً از این صحنه‌ها فیلم می‌گیرند، معترضان را با عنوان طرفداران رهبر و ولایت فقیه معرفی می‌کنند و مجلس را ضد رهبر و ماهی خودشان را از این آب گل آلوده می‌گیرند. این کارها صددرصد خلاف امنیت ملی کشور است. کسانی که در داخل مجلس هستند باید کسانی را كه بیرون مجلس هستند به آرامش فرا‌بخوانند نه آنکه با شورش و تحریک بخواهند کار خود را از پیش ببرند که کاری هم نمی‌توانند از پیش ببرند و خوراک تبلیغاتی برای رسانه‌های بیگانه می‌پزند. خوشبختانه این مسئله حل شده است.

با مصوبه روز سه شنبه هم بهانه از دست تندروها خارج شده است. من بازهم تأکید می‌کنم که همه چیز به مصوبه قبلی ربط دارد که یا شورای نگهبان آن رارد می‌کند که مجلس ایرادات را اصلاح خواهد کرد یا آنکه تأیید می‌کند که در آن صورت مخالفان نباید حرفی بزنند چون فقها و حقوقدانان شورای نگهبان بر این مسئله نظر داده‌اند.