دیدن برنامه‌های تلویزیون موجب افسردگی حاد می‌شود!

یک نوجوان با روشن کردن تلویزیون انتظار دارد برنامه مفرحی تماشا کند، میان پرده ببیند، یک فیلم سینمایی شاد در انتظارش باشد اما با دیدن برنامه‌های تلویزیون ممکن است اصلا دچار افسردگی حاد شود!

۲

تيترآنلاين - چیستا یثربی؛ نویسنده، کارگردان تئاتر در گفتگویی با انتقاد از کاهش بار طنز و شاد برنامه‌های سیما، از روند صعودی آثار درام و پرهیجان انتقاد کرده است.

چیستا یثربی در خصوص تحلیلش از وضعیت نشاط و لحاظ کردن برنامه‌های شاد در تلویزیون می‌گوید: تلویزیون ما قشر عظیمی از جامعه که افراد جوان و نوجوان باشند را نادیده گرفته است. برای کودکان انرژی خوبی گذاشته می‌شود و حتی در مواردی برنامه‌سازان به تولید برنامه برای این سنین نیز اقدام می‌کنند. برای بزرگسالان نیز سریال‌های خانوادگی و ملودرام‌هایی می‌سازند اما نیاز جوانان به برنامه‌های مفرح و شاد نادیده گرفته شده است.

افسردگی در کمین مخاطبان نوجوان تلویزیون

وی در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود با برنا گفته است: یک نوجوان که در مدرسه به دلیل وجود رقابت در سیستم آموزشی و آزمون‌های تیزهوشان و کنکور تحت فشار است با روشن کردن تلویزیون انتظار دارد برنامه مفرحی تماشا کند، میان پرده ببیند، یک فیلم سینمایی شاد در انتظارش باشد اما با دیدن برنامه‌های تلویزیون ممکن است اصلا دچار افسردگی حاد شود!

بی‌توجهی به اهمیت زمان پخش در کنداکتور سیما

نویسنده فیلم «دعوت» در عین حال یادآور شده است:‌ برای نمونه یک فیلم ترسناک و دلهره‌آور را ساعت 9 شب که خانواده دور هم جمع اند، نمایش می‌دهند. گرچه آشنایی با سینما و هنر جهان خوب است اما این فیلم‌ها نباید در زمانی پخش شوند که تمام افراد خانواده پای تلویزیون نشسته‌اند و در انتظار دیدن برنامه‌ای شاد هستند.

وظیفه هنر و ادبیات ایجاد نشاط است

یثربی در ادامه با اشاره به لوسی مونت کومری نویسنده داستان‌های "آن شرلی"، "قصه‌های جزیره" و "املی در نیومن" افزوده است: این نویسنده می‌گوید زندگی ما آنقدر در شرایط عادی با غم و ناکامی همراه است که هنر و ادبیات اگر نتوانند شادی و نشاط را به مخاطب بدهد بهتر است وجود نداشته باشند.

الزام بارقه‌های شادی و فرح بخش در برنامه‌های رسانه

وی خطاب به نویسندگان و برنامه‌سازان تلویزیونی گفته است: انگار این افراد یادشان می‌رود که خانواده‌ها نیاز به شادی دارند. در منازل خانواده‌های شرقی تلویزیون اکثرا روشن است و وجود بارقه‌های شادی و فرح بخشی، لذت و سرور در تلویزیون الزامی است و این رسانه فقط برای آموزش نبوده و باید جنبه سرگرمی و تفریح خود را نیز حفظ کند.

چرا باید اندوه و ترس را به جامعه اسلامی‌مان تزریق کنیم

یثربی با بیان این مطلب که باید در میان دست‌اندرکاران فرهنگی روانشناسی افسردگی مورد بررسی قرار بگیرد، اظهار داشته است: غم و افسردگی با مفهوم واقعی مومن بودن اشتباه گرفته شده‌. در حالی که حضرت علی (ع) می‌فرمایند: "زندگی مومن باید با شادی همراه باشد شادی هر لحظه رسیدن او" که این جمله مفهوم گسترده‌ای دارد. مومن واقعی غمگین نمی‌شود و در قرآن هم در مورد مومن آمده است آن‌ها که نه بیمی دارند و نه غمگین می‌شوند. از بهشت نیز به عنوان مکانی که نه ترسی در آن است و نه اندوهی یاد شده؛ پس چرا باید اندوه و ترس را به جامعه اسلامی‌مان تزریق کنیم؟!

در رسانه‌های دیگری همچون سینما و تئاتر نیز رواج غم را مشاهده می‌کنیم

این فیلمنامه‌نویس و کارگردان تئاتر با استناد به روایاتی از حضرت رسول(ص)، جامعه مومن را شاد عنوان کرده و افزوده است: فقط در تلویزیون این کار انجام نمی‌شود و در رسانه‌های دیگری همچون سینما و تئاتر نیز رواج غم را مشاهده می‌کنیم. در حالی که حضرت رسول (ص) نیز جامعه مومن را شاد معرفی می‌کند چرا که ایمان و شادی به خاطر وجود مفاهیم توکل و توسل با هم عجین هستند. پس چرا جوانان ما غمگین هستند؟ چرا برنامه‌های تلویزیونی روحیه ناکامی را در جوانان تقویت می‌کند؟ تبلیغ روحیه همه یا هیچ به جوانان که در تلویزیون انجام می‌شود کار بسیار خطرناکی است.

سریال غمگین مرا نمی‌دیدند

یثربی در بخش دیگر این مصاحبه بر لزوم بررسی آسیب‌شناسی افسردگی تولیدکننده و مخاطب تاکید و اذغان داشته است: نویسندگان و سازندگان برنامه‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی زمان نوشتن یا ساخت یک کار تلویزیونی باید به این فکر کنند که خانواده خودشان با دیدن این همه ناآرامی و غم چه حالی می‌شوند؟ یکی از نویسندگان و کارگردانان معروف به من می‌گفت خانواده‌ام سریال غمگین مرا نمی‌دیدند و به جای آن طنز شبانه‌ای که در حال پخش بود را تماشا می‌کردند. این نشانه نیاز مخاطب به این آثار است.

بازگشت روانشناسی سلامت به جامعه با فیلمنامه‌های شاد

این استاد دانشگاه در پایان با بیان این مطلب که برخی از دانشجویان وی با دیدن سریال‌های ایرانی از ازدواج منصرف شده‌اند، می‌گوید: من این را عملا مشاهده کرده‌ام و فکر می‌کنم برای بازگشت روانشناسی سلامت به جامعه افراد توانمند کم نداریم و کارگردانانی همچون سیروس الوند، حسن فتحی، محمدرضا لطیفی، سیروس مقدم و بسیاری دیگر از نویسندگان و کارگردانان می‌توانند با نگارش و کارگردانی متونی شاد سلامت را دوباره به جامعه بازگردانند.

نظرات بينندگان:   ۲ نظر انتشار يافته    ۰ نظر در صف انتشار    ۰ نظر غيرقايل انتشار