آقایان مسئول؛ نگران نباشید آلودگی خودش آمده؛ خودش هم می‌رود!
7 آذر 1389 ساعت 9:17
سالهاست كه همه‌ی مردم ایران توبیخ، معرفی و محكومیت مقصران آلودگی هوای كشور را اعم از: سازندگان خودورها تا نهادهایی كه باید نظارت می‌كردند و نكردند ...
تيترآنلاين - گفته می‌شود دادستان كل كشور اوایل آبان جلسه‌ای با محوریت آلودگی هوای تهران تشكیل داد و به‌عنوان مدعی‌العموم نگرانی خود را از هوای پایتخت و سلامت شهروندان تهرانی اعلام كرد و خواستار تدبیر مسئولان مربوطه در حل این مسئله‌ی(شما بخوانید؛ جدی!) شد!
ورود قوه‌ی قضائیه به موضوعی چون آلودگی هوا، شاید تاكیدی بر جایگاه این نهاد قضایی به‌عنوان مرجع حفاظت و صیانت از حقوق عمومی شهروندان بوده باشد و شاید دادستان كل كشور تاكید كرده باشد كه درصورت نیاز؛ كوتاهی مقصران واقعی در بحث آلودگی هوا را پیگیری می‌كند، اما بذر امیدی كه مدعی‌العموم نسبت به پیگیری موضوع سلامت شهروندان در اذهان پاشیده، بسیار دیرتر از زمانی است كه باید پاشیده می‌شد!
و باید به نكته فوق افزود كه؛ سالهاست كه همه‌ی مردم ایران توبیخ، معرفی و محكومیت مقصران آلودگی هوای كشور را اعم از: سازندگان خودورها تا نهادهایی كه باید نظارت می‌كردند و نكردند و سازمان‌هایی كه وظایف مدیریتی شهری را به درستی به انجام نمی‌رسانند و آنها كه باید بودجه می‌دادند و ندادند؛ را آرزو دارند اما همگان نیز بر این اذعان دارند كه هرگز چنین وعده‌ای محقق نخواهد شد چون...
البته در این روزها فقط قوه‌ی قضائیه نیست كه نسبت به موضوع آلودگی هوای تهران علاقمند شده و از خود واكنش نشان داده، رئیس مركز تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت‌نظام نیز اعلام كرده: خسارات آلودگی هوا در ایران به 10 میلیارد دلار در سال می‌رسد.
شورای‌شهر هم مدعی دیگر شكایت از آلودگی هواست. پس با حفظ همین سمت، از جرایی نشدن برنامه‌ها و سیاست‌های كلان كاهش آلودگی هوای پایتخت انتقاد كرده و بی‌توجهی به محیط زیست تهران را(گفته می‌شود اندكی شدیدتر!) مورد انتقاد قرار داده است.
مجلس هم ساكت ننشسته و اعلام كرد: توسعه‌ی حمل و نقل عمومی با كاهش آلودگي هوا ارتباط مستقیم دارد و اگر امكانات حمل و نقل شهری افزایش پیدا كند؛ آلودگی كاهش می‌یابد.
بعدهم پای شهردار وسط كشیده شد كه: امكان استفاده شهرداری‌ها از حساب صندوق ذخیره‌ی ارزی ازسوی مجلس به‌عنوان یك فرصت طلایی ازجمله ساز و كارهای كاهش آلودگی هواست
براستی چرا زمانی‌كه مقرر شد؛ طبق قانون برنامهی چهارم و تا پایان این برنامه؛ یك میلیون خودروی فرسوده از رده خارج شود، پس از گذشت 4 سال از این قانون؛ تنها 300 هزار خودروی فرسوده از رده خارج شد؟!
چرا سازمانی كه مسئولیت پیگیری استانداردهای زیست محیطی كشور را عهده‌دار است(سازمان محیط زیست)، برنامه‌های كوتاه، میان و بلندمدت رسیدن به استانداردهای زیست محیطی را نادیده گرفته است؟!
چرا گازوئیل ما استاندارد نیست و پالایشگاه‌ها با مشكل مواجه‌اند؟!
چرا همان مسئولانی كه امروز ابراز نگرانی می‌كنند، وقتی می‌دانند و خود اعلام می‌كنند كه 25 درصد آلودگی هوای تهران ناشی از آلایندگی موتورسیكلت‌ها است، تنها به این نكته بسنده می‌كنند كه: انجام معاینه‌ی فنی یك وظیفه‌ی اخلاقی و انسانی است!
چرا وقتی گفته می‌شود 22 درصد از آلودگی هوا با انجام معاینه‌ی فنی كاهش خواهد یافت، راهنمایی و رانندگی پیگیر قاطع الزام معاینه فنی خودروها نمی‌شود؟!
و چرا این روزها كه هوای شهر، خطرناك اعلام می‌شود، بازهم خیابان‌های تهران شلوغ است؟!
ای بسا كارشناسانی كه خود اذعان دارند كه 88 درصد آلودگی هوای تهران ناش از آلایندگی وسایل نقلیه‌ای است كه از استانداردهای لازم برخوردار نیستند. و ای بسا كه سازمان حمل و نقل و ترافیك شهرداری تهران به‌عنوان متولی حمل و نقل عمومی پایتخت كه باید بیشترین دغدغه و دلمشغولی را در این ارتباط داشته باشد اما پربیراه نگفته‌ایم اگر بگوییم كمترین دغدغه و پیگیری را دارد و البته در این‌گونه مواقع نیز سریع بحث عدم پرداخت یارانه‌ی بلیط مترو و اتوبوس را پیش می‌كشد تا تقصیر را به گردن دیگری بیندازد.
یادش بخیر هشت سال پیش را. وقتی برنامهی جامع آلودگی هوای تهران طراحی شد تا ظرف 10 سال هوای پایتخت را به كیفیت سالم و قابل تنفس برساند!
قرار بود این برنامه؛ هم به استانداردسازی خودروهای نو بپردازد؛ هم پیگیر از رده خارج كردن خودروهای فرسوده باشد؛ هم به فكر ارتقای حمل و نقل عمومی باشد؛ هم در اندیشه‌ی بهبود كیفیت سوخت؛ هم معاینه‌ی فنی خودروها را عملی كند؛ و هم مدیریت ترافیك و آموزش را تهیه و تدوین كند.
راستی چه شد كه این همه نشد یا روی كاغذ‌های كارشناسان و مدیران باقی ماند؟! پس چرا بودجه‌هایش هزینه شد؛ اما خودش اجرایی نشد؟!
طبیعی است كه در كشوری كه هر نهادی؛ گناه كم‌كاری خود را بر گردن دیگری می‌اندازد، دولت، شهرداری را مقصر می‌داند و شهرداری، دولت را. مجلس، دولت و شهرداری را مقصر می‌داند و دولت و شهرداری، مجلس را. مجمع تشخیص مصلحت هر سه را مقصر می‌داند و قوه‌ی قضائیه هر چهار را و این دایره‌ی باطل همین‌گونه ادامه دارد تا بی‌نهایت...!!!
درنهایت هم ماندند روی دست ما، كلی نهاد و دستگاه و سازمان و موسسه و مجموعه و زیرمجموعه و البته بالای دست همه‌ی آنها، یك دولت؛ كه همگی به اتفاق هم باید در 8 سال گذشته؛ كلی اقدام اجرایی می‌كردند اما نكردند. چه بسا فعالیت‌ها كه نباید انجام می‌دادند اما دادند.
آلودگی هم پرهیبت راند و راند تا داد همه را درآورد و روزی به روزهای تعطیل كشور افزود تا درست در همان روزهایی كه بهانه‌ی تعطیلی‌اش آلودگی هواست، ماشین‌ها در خیابان‌ها ترافیك بسازند و بازهم كسی نباشد كه از مسئولان بپرسد چرا در شرایط هشدار به اتومبیل‌ها اجازه‌ی عبور و مرور در خیابان‌ها داده می‌شود؟!
ماجرای طرح جامع کنترل آلودگی هوای تهران در رادیو تهران نیز دنبال شد.
به گزارش راديو تهران، محمودی كه معاون عمرانی استانداری تهران است، گفت: ما در بالارفتن شدت آلودگی هوای تهران؛ کمیته‌ی اضطراری تشکیل می‌دهیم و همین کمیته؛ 4شنبه را تعطیل کرد.
نكته: یعنی یك كمیته به كمیته‌های تصمیم‌گیری كشور اضافه شد!
محمودی در جای دیگری گفت: طرح جامع ده ساله‌ی اول کاهش آلودگی هوای تهران؛ پایان سال 88 به پایان رسید و طرح جامع ده ساله‌ی دوم شش ماه است که مطرح شده است.
نكته: ما كه نه از اولی خیری دیدیم و نه امیدی به دومی داریم!
محمودی بازهم گفت: پیش‌نویس طرح جامع ده ساله‌ی دوم آلودگی هوای تهران تهیه شده است. برای این طرح هم با مشاور جدید جهاد دانشگاهی دانشگاه صنعتی شریف صحبت شده است.
نكته: پای دانشگاه هم به وسط كشیده شد، این یكی را خدا به خیر كند!
محمودی گفت: برخی اهداف طرح اول عملی شده مثل رساندن طول عمر وسایل نقلیه‌ی عمومی به زیر ده سال.
نكته: شما بگویید؛ این همه وسیله‌ی نقلیه‌ی فرسوده از كجا آمده است؟!
محمودی تاكید كرد: در برنامهی ده ساله دوم درمورد تصفیه و خلوص بیشتر سوخت خودروها تصمیمات جدی‌تری گرفته شده است.
نكته: ای بسا آروزی دور و دراز!
نوروزی هم كه مدیرعامل ستاد معاینه‌ی خودروی شهرداری تهران معرفی شد، گفت: با تمهیدات این ستاد هم تاکسی‌ها و هم اتوبوس‌ها سالی 4 بار مورد معاینه‌ی فنی قرار می‌گیرند.
نكته: این یكی را كسی باور می‌كند كه سال‌ها از خانه خارج نشده باشد و گذرش به خیابان نیفتاده باشد!
نوروزی كمی هم همراهی نشان داد و اظهار كرد: عمر برخی اتوبوس‌های شركت واحد شهر تهران؛ زیاد و گازوئیل مصرفی آنها خیلی بد است و گازوئیل مصرفی ما چندبرابر خلاف استانداردهای بین‌المللی است. بنزین هم نه مورد نظارت ما و نه سازمان محیط زیست است.
نكته: شاید اگر قاضی منصفی بود؛ باید عوامل ستاد معاینه خودور و تولید بنزین و گازوئیل را به یكباره از كار بیكار می‌كرد و به سلول‌های انفرادی با هوای آلوده تبعید می‌كرد!
هادی حیدرزاده هم كه مشاور شهردار و رئیس ستاد محیط زیست و توسعه‌ی پایدار شهرداری تهران معرفی شد، گفت: ما در موضوع مهم آلودگی هوای تهران حتماً مشکل مدیریتی داریم. تهران؛ پایتخت سیاسی اقتصادی اجتماعی کشور است و نگاه به ترافیکش باید نگاه ملی باشد. تهیه طرح جامع هوای تهران اگر دست افراد خبره باشد؛ یکی دو هفته بیشتر کار ندارد ولی الآن چند ماه(از اول سال تابه حال) گذشته و مصوب نشده و ما داریم زمان را از دست می‌دهیم. تهران یک مدیریت واحد قدرتمند یکپارچه می‌خواهد که بتواند با دستگاه‌هایی که به وظایفشان عمل نکردند با اعمال قانون و برخورد کند و ما متأسفانه در موضوع آلودگی هوای تهران توپ را توی زمین مردم می‌اندازیم.
نكته: توصیه می‌كنیم حتما این سخنان را محض انبساط خاطر بخوانید چون:
اول، نیازی به تذكر نیست كه آلودگی هوا مشكل مدیریتی دارد ازجمله مقصران هم البته همكاران خود ایشان هستند.
دوم، مدیری كه مدعی باشد تهیه این طرح فقط چند روز كار می‌برد، یعنی به وخامت امر ایمان ندارد و احتمالا نه چندان با مسایل محیط زیست آشناست و نه مشكلات را می‌شناسد و نه سررشته‌ای از مدیریت دارد.
سوم، با تذكر این نكته كه در بسیاری از موارد از گفته‌ها و توصیه‌ها و راهكارهای ایشان، موارد ضد و نقیض آشكار است، به خوبی ورود سیاست و سیاست‌بازی به حیطه‌ی این تفكر هم مشهود است.
چهارم، اتفاقا این توپ در میدان همگان است: دولت، مردم، شهرداری، شورای شهر، مجلس و ...
کد مطلب: 1375
آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdch.qnzt23nxmftd2.html?1375