تيترآنلاين - ناگفته‌های دیدار هاشمی و گورباچف

دیدار هیات اعزامی ایران با گورباچف برای ابلاغ پیام امام درباره فروپاشی کمونیسم و سفر ادوارد شواردنادزه، وزیر خارجه شوروی به تهران برای دیدار با امام در جماران و ناگفته‌های این دیدارها از دیگر خاطراتی است که در این گفت‌وگو شرح داده شده است

روزنامه اعتماد نوشت: دو دهه پس از فروپاشی شوروی، مجله "اندیشه پویا" در پرونده‌ای در شماره چهارم خود به بازخوانی نگاه ایرانی‌ها به «غروب ستاره سرخ» پرداخته و خاطرات منتشرنشده‌ای از اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس‌جمهور وقت و آخرین سفرای جمهوری اسلامی در مسکو منتشر کرده است."

به گزارش ایسنا به نقل از این روزنامه در روزنوشت‌های اکبر هاشمی رفسنجانی، در دوران فروپاشی شوروی که برای نخستین بار در اندیشه پویا منتشر شده، رییس‌جمهور وقت شرح دیدارهایش با مسوولان نظام را نوشته که در یکی از این دیدارها، علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه در روز 13 آذر 1370 با ارائه گزارش سفر به شوروی و جمهوری‌های مسلمان‌نشین گفته است: «گورباچف ضعیف و بی‌قدرت شده. یلتسین خام و مغرور است. جمهوری‌ها سخت طالب و محتاج توسعه روابط با ایرانند.»

ناصر نوبری سفیر ایران در شوروی سابق در سال‌های 69 - 1365 که عامل اصلی فروپاشی شوروی را عزراییل و به نوعی فروپاشی از بالا می‌داند، ناگفته‌های دیداری میان هاشمی و گورباچف را نیز چنین بازگو کرده است:

«در جلسه خصوصی بین گورباچف و هاشمی که من هم حضور داشتم، گورباچف گفت امروز صبح جلسه پولیت بورو (دفتر سیاسی حزب کمونیست) بود، آنجا تصویب کردم آنچه شما بخواهید از تسلیحات نظامی در اختیار شما بگذاریم. ورقه سفیدی را نشان داد که پایین آن امضای تمام 13 عضو پولیت بورو بود؛ گفت از همه امضا گرفتم، شما فقط در جای خالی بالا بنویسید چه چیزی می‌خواهید؟ من و آقای هاشمی به هم نگاه کردیم، هاشمی گفت چی بگوییم، گفتم وقت بگیرید تا فردا جواب بدهیم.

شب هیات ایرانی ریخته بود بهم، حتی اعضای هیات نظامی هم نمی‌دانستند چه اقلام روسی سفارش بدهند. طوری شد که فردا وقتی با گورباچف جلسه خصوصی گذاشتیم، لیست درخواست‌های ما را که می‌دید می‌گفت اینکه قدیمی است، الان نام آخرین مدل این است و... لیست را اصلاح می‌کرد. بزرگ‌ترین قرارداد نظامی تاریخ ایران با رقمی بالغ بر 10 میلیارد دلار در این سفر امضا شد. ما توانستیم آخرین تکنولوژی روسی مثل سوخوی 24، میگ 29 و... برای نخستین بار برای کشور زیردریایی بگیریم.»

دیدار هیات اعزامی ایران با گورباچف برای ابلاغ پیام امام درباره فروپاشی کمونیسم و سفر ادوارد شواردنادزه، وزیر خارجه شوروی به تهران برای دیدار با امام در جماران و ناگفته‌های این دیدارها از دیگر خاطراتی است که در این گفت‌وگو شرح داده شده است.

به گفته نوبری «شواردنادزه نیم ساعت زود تر از دیدار با امام رسید. اضطراب شدیدی داشت. دستش چنان می‌لرزید که صدای استکان چای و نعلبکی ذا که در دستش بود می‌شنیدم. شواردنادزه گفت من مامورم این دیدار را به خوبی انجام بدهم و می ترسم بحرانی اتفاق بیفتد. من به شواردنادزه گفتم هر کاری که امام کرد، شما تبعیت کنید. حتی به او گفتم جلو نرود تا با امام دست بدهد. ببیند امام چکار می‌کند، او هم همان کار را تکرار کند. شواردنادزه همین کار را کرد.»

نعمت‌الله ایزدی، آخرین سفیر ایران در شوروی که شاهد فروپاشی بوده نیز در گزارش- گفت‌وگویی که از او منتشر شده، روایت کرده که در روزهای پس از کودتای نافرجام کمونیست‌های افراطی علیه میخاییل گورباچف، رهبر شوروی در 28 مرداد 1370تلکسی به تهران ارسال و پیش‌بینی کرده بود که بوریس یلتسین با بازگرداندن گورباچف به کاخ کرملین درصدد اجرای برنامه دیگری است و آن کنار زدن خود گورباچف پس از حذف تندروها به کمک اوست و شعر سعدی را در انتهای تلکس نوشته:

«که از چنگال گرگم در ربودی/چو دیدم عاقبت گرگم تو بودی.»

ایزدی به مصائب دیدار ولایتی با یلتسین پیش از فروپاشی شوروی نیز اشاره کرده و گفته برخلاف اینکه گورباچف ظاهرا در قدرت بود و یلتسین نفر اول نبود، دفتر یلتسین پروتکل سختی برای دیدار علی اکبر ولایتی و یلتسین گذاشت و علاقه‌ای به انجام این ملاقات نشان نمی‌داد.

به گفته ایزدی «در نهایت صرفا با ملاقاتی 20دقیقه‌ای و با حضور هیاتی سه نفره از ایران با یلتسین موافقت شد. حال آنکه دیدار با گورباچف بسیار پرتعداد و طولانی‌تر بود و براحتی قرارش گذاشته شد. ملاقات با یلتسین پروتکلی متفاوت با گورباچف داشت و آنها با این کار به ما نشان دادند که عملابا غربی‌ها حشر و نشر دارند.»

نخستین نشانه‌های فروپاشی شوروی و تحلیلی که سفارت ایران در این باره به تهران فرستاد، چگونگی تاسیس سفارتخانه‌های ایران در جمهوری‌های تازه استقلال یافته، دلیل سفر نکردن یلتسین به تهران پس از فروپاشی شوروی و اطلاعاتی که هاشمی رفسنجانی از زخم معده یلتسین داشت، از دیگر بخش‌های خواندنی این گزارش- گفت‌وگوست که دربردارنده فرازهایی ناگفته از روابط تهران- مسکو در آستانه فروپاشی شوروی و آغازین روزهای تشکیل فدراسیون روسیه است.