تيترآنلاين - کثيرالمشاغل ها در اين مرز و بوم، جزء لاينفک ساختار اداري ما بوده اند،

کثيرالمشاغل ها در اين مرز و بوم، جزء لاينفک ساختار اداري ما بوده اند،

اين چندين پست داشتن مربوط به امروز و ديروز و پارسال نيست. از زمان پيشداديان و کيانيان همين روال آغاز شده و ادامه داشته است. برويد در تاريخ مطالعه کنيد.

تيترآنلاين - روزنامه وزين خراسان در مطلبي با موضوع كثيرالمشاغل بودن برخي دولتي ها نوشته است،
بنده بسيار تعجب کردم که در ويژه نامه جيم ۱۷ تير روزنامه خراسان يکي از نويسندگان تعجب کرده بود که آقاي اسفنديار رحيم مشايي ۱۷پست و شغل دارد مانند رياست دفتر رئيس جمهوري، سرپرست نهاد رياست جمهوري، نمايندگي ويژه رياست جمهوري براي تصميم گيري درباره نحوه اجراي اختيارات هيئت وزيران در امور نفت، رياست شوراي هماهنگي مناطق آزاد ويژه اقتصادي، دبير کميسيون فرهنگي دولت، رياست گروه مشاوران جوان رياست جمهوري، مسئوليت انتصاب مديرعامل صندوق مهر امام رضا(ع)، مسئوليت کنترل و نظارت مرکز امور حقوقي بين المللي رياست جمهوري، نماينده تام الاختيار رئيس جمهوري در ستاد مرکزي راهيان نور، رئيس کارگروه زيارت و فرهنگ رضوي، عضويت در شوراي فرهنگي دولت با حکم رئيس جمهوري، رئيس کميته عالي در مورد طرح خط لوله گاز ايران -پاکستان- هند، نمايندگي رئيس جمهوري در شوراي نظارت بر سازمان صدا و سيما، جانشين رئيس جمهوري در شوراي عالي ايرانيان خارج از کشور، رئيس مرکز مطالعات جهاني شدن (باور کنيد اين يکي را سردرنياوردم)، عضو کميسيون اقتصادي دولت و ... بنده از اين کشفياتي که يکي از خبرنگاران ويژه نامه جيم کرده است، تعجب نکردم. بنده تعجب کردم در روزنامه خراسان آيا کسي نبوده است که زير اين شجره نامه شغلي آقاي رحيم مشايي بنويسد: «ره چنان رو که رهروان رفتند».

خبرنگار يا نويسنده محترمي که هفده شغل آقاي رئيس دفتر رياست جمهوري را کشف کرده، اي پدرجان، برادرجان، رفته اي، زحمت کشيده اي،گرد و خاک خورده اي، آرشيو روزنامه را زير و رو کرده اي، کشف مشاغل کرده اي؟ باور کن اگر گرفتار نبودم در اين گرماي تابستان بليت هواپيماي ايران ايرتور يا ماهان مي گرفتم، حتما هم پارتي بازي مي کردم هواپيما از نوع توپولف باشد، همان توپولفي که لخ کاژينسکي رئيس جمهوري لهستان و باکو و صدتن از بزرگان لهستان سوار شدند رفتند مراسم يادبود براي کشته شدگان کاتين در جنگ دوم بگيرند، توپولف سقوط کرد و خودشان کشته شدند و ديگران با قطار و اتومبيل و درشکه و کالسکه آمدند برايشان مراسم يادبود گرفتند. آري سوار توپولف مي شدم يا سوار قطار رجا که خيلي خيلي از آن تعريف مي کنند وقتي گاهي سرعت مي گيرد از روي ريل مي رود کمي آن طرف تر و اين طرف تر، مي آمدم مشهد، جلوي در روزنامه خراسان يک دکان باز مي کردم، شعبه تاريخ معاصر مي گشودم تا آقايان اين قدر تعجب نکنند که چرا يک نفر داراي ۱۷شغل است، اخيرا شايع شده که قرار است رئيس دانشگاه آزاد هم بشود! تا بوده، در اين مرز و بوم چنين بوده...

همين چهل پنجاه سال پيش مهندس شريف امامي چهل تا شغل داشته، رئيس مجلس سنا، رئيس بنياد پهلوي و عضو هيئت امناي سي چهل تا موسسه دولتي بوده عضو هيئت نظارت بر بانک مرکزي و ملي و چند بانک ديگر بوده، شرکت ساختماني داشته، رئيس ده دوازده تا نهاد ديگر هم بوده است و ...از دکتر اقبال چه بگويم. طرف پزشک عفوني بوده پس از شصت هفتاد بار تصدي پست وزارت و وکالت و سفارت و رياست دانشگاه و نخست وزيري ۲سال رفت اروپا درباره امراض عفوني مطالعه کرد و سپس به تهران آمد.مديرعامل و رئيس هيئت مديره شرکت ملي نفت ايران شد و ۱۴سال تا لحظه مرگ در ۱۳۵۶ در اين شغل بود.

اين چندين پست داشتن مربوط به امروز و ديروز و پارسال نيست. از زمان پيشداديان و کيانيان همين روال آغاز شده و ادامه داشته است. برويد در تاريخ مطالعه کنيد. بوذرجمهر حکيم که وزير اعظم انوشيروان عادل بوده، چند شغل داشته است.فيلسوف و رئيس انجمن فلاسفه بوده، پزشک بوده،رئيس هيئت امناي دانشگاه جندي شاپور بوده، وزير اعظم بوده، شطرنج را از هند به ايران آورده، رئيس انجمن شطرنج بازان و تخته نردبازان شاهنشاهي بوده، وزير امور خارجه بوده، مشاور اعظم شاه بوده و همين طور بگير و بيا جلو.سپهبد دکتر عبدالکريم ايادي که رشته او دام پزشکي بوده، بنا به نوشته ارتشبد حسين فردوست ۸۰شغل داشته است. به فردوست گفته آرزويش اين است که بيست شغل ديگر هم به او بدهند تا رقم (صد) تکميل شود.از آنجا که بنده اصالتا، حسبا، نسبا بسيار فضول تشريف دارم، براي اين که اين مقاله تکميل شود سري به لابيرنت يا راهروي تاريخ هم زدم. هرچه جلوتر رفتم بيشتر تعجب کردم که چرا اين خبرنگار اين قدر تعجب کرده که جناب آقاي رحيم مشايي اين قدر کثيرالمشاغل هستند. در تاريخ قاجاريه ديدم تا دلتان بخواهد پر است از انواع مشابه مثلا حاج ميرزا حسين خان مشيرالدوله سفير کبير ايران در عثماني وقتي ناصرالدين شاه به عراق عرب رفت و عتبات عاليات را زيارت کرد، به علت کارداني و حسن استقبال و زبان آوري که حاج حسين خان به خرج داده وعثماني ها را وادار کرده بود از شاه ايران استقبال شاياني کنند، طرف توجه ناصرالدين شاه قرارگرفت.ابتدا وزير عدليه شد. مدتي بعد شد وزير امور خارجه بعد شد وزير امور عسکريه (يعني وزير جنگ) بعد شد صدراعظم. چندي بعد تمام اين مشاغل را يک جا به او دادند و يکي دوسال تمام اين مشاغل به اضافه وزارت تجارت را تصدي کرد اما از آنجا که آدم فهميده اي بود نه وزارت خانه تاسيس کرد و نه وزير در راس آن ها گذاشت و خودش صدارت اعظمي را پذيرفت و البته وزارت جنگ و امور خارجه زيرنظر او بود.اين ميرزاحسين خان مشيرالدوله قزويني که در تاريخ به نام سپهسالار اعظم شهرت يافته است، آدم لايقي بود، زبان هاي روسي، فرانسوي، انگليسي، ترکي استانبولي و تا حدودي عربي را مي دانست و تکلم مي کرد. اما چه بنويسم درباره علي اصغرخان امين السلطان پسر ابراهيم خان امين السلطان که ابتدا آبدارباشي ناصرالدين شاه بود و بعد وزير دربار اعظم شد و وقتي مرد پسرش همين علي اصغرخان جانشين او شد.

براي جلب رضايت خاطرشاه خود را فقط وزير دربار اعظم خواند و بعدها صدراعظم هم شد.در هر صورت ايشان ابتدا صاحب جمع اموال بوده سپس ادارات خزانه، اندرون، ماليات، خرابخانه، آشپزخانه (خوانسالاري) قهوه خانه، فراش خانه،سرايدارخانه، بناخانه، فخارخانه، صندوقخانه، ايشيک خانه، کشيک خانه، اسلحه خانه، زنبورک خانه و... باز هم در تاريخ تفرس کنيم سلطان مسعود ميرزا ظل السلطان پسر ناصرالدين شاه داراي چهل و شش پست بوده از استانداري يا ايالت جليله اصفهان و فارس بگير و برو تا بنادر و همين طور يزد و کرمانشاهان و همدان و کردستان.ملاحظه فرموديد جناب نويسنده جيم که تعجب مي فرماييد از تهمورث ديوبند که چندين هزار سال پيش ديوها را گرفت و دربند کرد و آکبند و ضبط و ربط کرد تا امروز، کثيرالمشاغل ها در اين مرز و بوم، جزء لاينفک ساختار اداري ما بوده اند، نه تنها در بخش دولتي بل در بخش خصوصي.چرا تعجب مي کنيد؟ مملکت دچار کمبود رجال بوده و هست و خواهد بود روزي رفتند به سپهدار رشتي گفتند آبليمو در بازار پيدا نمي شود جواب داد: بله قحط الرجال آبليموست!