تيترآنلاين - سرخوردگي و انزواي نويسندگان عواقب خوبي براي ادبيات و فرهنگ کشور ندارد

سرخوردگي و انزواي نويسندگان عواقب خوبي براي ادبيات و فرهنگ کشور ندارد

در اين سالها برخي جايزه ها داراي حاشيه هاي داوري بوده اند، بسياري از جايزه ها به سياسي بودن متهم شده اند و برخي ديگر هم که اساساً از سطح برگزاري مطلوبي برخوردار نبوده اند

تيترآنلاين - خبر کناره گيري غفارزادگان (كه يکي از نويسندگان سرشناس کشور است) از جايزه نويسندگان و منتقدان مطبوعات که البته يک جايزه خصوصي است نشان مي دهد که نويسندگان سرشناس کشور روز به روز فاصله خود را از جوايز ادبي بيشتر مي کنند.اين اتفاق سال گذشته نيز با کناره گيري مصطفي مستور، مجيد قيصري و قباد آذرآيين از دومين دوره جايزه جلال رخ داده بود. جايزه اي که البته دولتي است و تلاش مي کند خود را به جايگاه مطلوبي در نظر نويسندگان برساند اما تابحال موفق نبوده است.صرف نظر از اينکه در حال حاضر در کشور تقريباً هيچ جايزه معتبر ادبي که نزد همه نويسندگان داراي اعتبار باشد، چه در بخش دولتي و چه در بخش خصوصي وجود ندارد و البته پرداختن به دلايل آن مجالي ديگر مي طلبد، موضوع کناره گيري نويسندگان از همين جوايز موجود هم خود قابل بررسي و تامل است.
ترديدي نيست که جوايز ادبي وقتي مورد اقبال قرار مي گيرند و به اعتبار مي رسند که علاوه بر داشتن داوراني معتبر و سرشناس، همه طيفهاي نويسندگي را هم ببينند و مد نظر قرار دهند و البته از نگاه سياسي غليظ به آثار هم پرهيز کنند.
اينها همان ويژگي هايي است که در حال حاضر بيشتر جايزه هاي ادبي ما فاقد آن هستند؛ چه دولتي ها و چه غيردولتي ها. در اين سالها برخي جايزه ها داراي حاشيه هاي داوري بوده اند، بسياري از جايزه ها به سياسي بودن متهم شده اند و برخي ديگر هم که اساساً از سطح برگزاري مطلوبي برخوردار نبوده اند. همين عوامل باعث رويگرداني نويسندگان مطرح و سرشناس از حضور در اين جايزه ها شده و گاهي هم که اين جايزه ها از جانب خودشان کتابها را مورد داوري قرار داد ه اند بعداً نويسندگان از پذيرش جايزه خودداري کرده اند.
به هر حال اين مسأله مي تواند به خودي خود نوعي هشدار از جانب نويسندگان به فضاي نقد و نشر کتاب در کشور و البته جايزه ها و موسسات و نهادهاي برگزارکننده آنها تلقي شود. هشداري که اول از همه نهادهاي مسؤول فرهنگي مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بايد آن را بشنوند و به آن ترتيب اثر بدهند چرا که اين امر يکي از وظايف ذاتي چنين نهادهايي است.
بدون شک نشنيده گرفتن اين هشدارها، عواقب خوبي براي ادبيات و فرهنگ کشور ندارد و مي تواند به سرخوردگي و انزواي بيشتر نويسندگان که نبض زنده هر جامعه اي هستند منجر شود. لازم است بار ديگر تاکيد کنم که اين انزوا طلبي و دوري از فضاها و جوايز ادبي منحصر به گروه و طيف خاصي نمي شود و نويسندگان ارزشي و متعهد که بسياري از آنها مثل دهقان، بايرامي، احمدزاده، مستور و غفارزادگان آثارشان به زبانهاي ديگر هم ترجمه شده وسفيران فرهنگي کشورمان بوده اند نيز در ميان عزلت گزيدگان ديده مي شوند.