رفتار دولت در قبال بدحجابی: شعار تا واقعیت
27 خرداد 1389 ساعت 9:17
موضعگیری اخیر رییسجمهور از سوی برخی نمایندگان مجلس و روحانیون با نقد جدی روبهرو شد و همچنان این نقادیها ادامه دارد به طوری که
تيترآنلاين- روزنامه جهان صنعت در گزارش خود آورده است :
حجاب اجبار است یا اختیار؟ از واجبات به حساب میآید یا نوعی محرومیت محسوب میشود؟ حجاب پوششی جهت امنیت و آرامش است یا برای سرکوب کاربرد دارد؟ اینها سوالاتی است که در طی سالهای مبارزه با بدحجابی یا بیحجابی در ذهن تعدادی از زنان کشورمان به وجود آمده است البته دین اسلام هیچیک از این پرسشها را بیجواب نگذاشته و برای آنها پاسخی مناسب دارد.
در دو سوره از قرآن کریم (نور و احزاب) حجاب به عنوان یکی از اصول شرعی فرعی مورد تاکید واقع شده و از آنجا که با پوشش آدمی اعم از زن و مرد مرتبط بوده در طول تاریخ نسبت به دیگر شعائر دینی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. البته باید توجه داشت در کنار این دستورات به مردان نیز توصیه شده که از نگاه آلوده به زنان نامحرم بپرهیزند.در نتیجه چنین تاکیدی در قرآن طبیعی است که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در کشورمان یکی از دلمشغولیهای مسوولان فرهنگی و اجرایی بحث برطرف کردن بدحجابی یا بیحجابی در ملاء عام باشد. این مساله درست در زمانی کلید خورد که زنان با نگاهی انقلابی حال به هر فکری که تعلق داشتند از حجاب استفاده میکردند اما عدهای بودند که به بیبندوباری تمایل نشان میدادند.
به همین دلیل و براساس یکسری گزارشات در روز شانزدهم اسفندماه سال 1357 امام خمینی (ره) اعلام کردند که زنان اسلامی باید با حجاب اسلامی بیرون بیایند البته در همان زمان اعتراضاتی به این سخنان صورت گرفت که از سوی جمعی از طرفداران فرمان امام نیز بیپاسخ نماند و گاه تندرویهایی هم از طرف بعضی نیروهای انقلابی انجام میشد و شعارهایی را بر زبان میآوردند که نه در شان شعاردهنده و نه گیرنده بود.
در این دوره و پس از بحث و جدلها، آقای اشراقی (داماد امام) در تشریح سخنان ایشان توضیح داد که منظور امام چادر نبوده است بلکه همانقدر که موها و اندام خانمها پوشانده شود حالا به هر شکلی کفایت میکند. آیتالله طالقانی هم ضمن تاکید بر اینکه حجاب حکم ضروری دین است اما آن را اجباری ندانست، ابراز کرد که امام در این زمینه نصیحتی کردند که پدر به فرزند میکند. حجتالاسلام اکبرهاشمی رفسنجانی، رییس مجلس اول هم در این رابطه چنین اظهارنظر کرد که رعایت حجاب این است که زنان طوری لباس بپوشند که موها و بدن پیدا نباشد.
اما امروز که بیش از 30 سال از عمر انقلاب و این سخنان میگذرد و بارها بعضی از جوانان از سوی نیروهای مربوطه مورد پرسش قرار گرفتهاند و حتی به زندان هم رفتهاند، نه تنها به اتمام نرسیده بلکه نگرانیهای بیشتری را هم به وجود آورده است. علی مطهری از اعضای کمیسیون فرهنگی دراینباره اظهار میکند که مساله بدحجابی در جامعه به دلیل سیاستهای دولتها در طول 31 سال گذشته تبدیل به موضوع روز شده است؛ موضوعی که دولت موظف به پیگیری آن است و از آن سرباز میزند.
البته رییس دولت درباره رفتار قهرآمیز با بدحجابی که برای اولینبار همچنین نمیگوید، نظر دیگری دارد و با آن مخالف است اما این مخالفت از سویی در حالی مطرح میشود که چندی است بسیاری از مسوولان، نمایندگان مجلس و خطیبان جمعه بر مبارزه با بدحجابی تاکیدات فراوانی کردهاند. حتی در ادامه سخنان خود این را هم مطرح ساخت که کارهای انجام شده هیچ ربطی به دولت ندارد و ابراز امیدواری کرد که برای جلوگیری از اعمال مورد اشاره نیازی به تذکر جدی او نباشد و از سوی دیگر یکی از وزارتخانههایش (وزارت کشور) از اجرایی شدن طرح عفاف و حجاب خبر داده و گفته بود که راهکارهای اجرایی این قانون در شورای انقلاب فرهنگی به دستگاههای اجرایی ابلاغ شده و در جای دیگری از صحبتهای خود ابراز کرده که مردم از امسال شاهد برکات اجرای این طرح خواهند بود و صفار هرندی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت نهم هم در این باره میگوید که در دوره مسوولیت وی شورای فرهنگ عمومی در این زمینه دستورالعملی را تصویب کرده و آن مصوبه به شورای عالی انقلاب فرهنگی (که ریاست آن برعهده احمدینژاد است) رسیده و رییسجمهور در سال 85 این مصوبه را ابلاغ کرده است بنابراین بهتر است که رییسجمهور دلیل چنین تناقضگوییها را بیان کند.
علاوه بر این موارد، گفتنی است در زمان تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری دهم هر یک از کاندیداها به سبک خود این روش را نکوهش کردند و وعده دادند که پس از کسب موفقیت چنین مواردی در کشور دیده نخواهد شد. اما همان موقع هم انتقاداتی به آنان صورت گرفت که مبارزه با بدحجابی از اختیارات رییسجمهور نیست و این حرف برای کسب آرا و فریب افکار عمومی زده میشود. البته باید افزود که این موضوع در زمان برگزاری انتخابات در مورد هر نهادی هیچ عکسالعملی را به دنبال ندارد و افرادی که حال چنین مسالهای را مورد نقد قرار میدهند در آن زمان هیچ نمیگویند و افراد خاطی از نظر آنها میتوانند آزادانه و بدون کمترین محدودیتی به تبلیغ برای نامزد مورد نظر خود بپردازند. ظاهرا بحث فوق تنها یک واقعه فرهنگی نیست و از ابعاد سیاسی هم بهرهمند است.
به هر حال این موضعگیری اخیر رییسجمهور از سوی برخی نمایندگان مجلس و روحانیون با نقد جدی روبهرو شد و همچنان این نقادیها ادامه دارد به طوری که رییس دیوان عدالت اداری، حجتالاسلام والمسلمین منتظری درباره سخنان رییسجمهور گفته است که این مطالب قطعا در معارف اسلامی نیست. گزارشهای رسیده از قم هم حاکی از این امر است که برخی مراجع حوزههای علمیه از سخنان رییسجمهور درباره وضعیت حجاب در جامعه بسیار ناخشنود شده اند علاوه بر این رییس فراکسیون روحانیون مجلس نیز با انتقاد از مواضع رییسجمهور در خصوص طرح عفاف و حجاب گفت که سخنان اخیر احمدینژاد چراغ سبز به بدحجابی بود. علی مطهری هم این جملات را ناشی از تاثیر اسفندیار رحیم مشایی رییس دفتر رییسجمهور بر وی دانست.
اما حال که دولت اصولگرا همچون دولت اصلاح طلب درچند روز گذشته مبارزه با بدحجابی با شیوه قهرآمیز را به خارج از حوزه اختیارات خود نسبت میدهد و انصافا هم در این زمینه مواضع درستی از جمله این سخن رییسجمهور که به کسی ربط ندارد که مردم در خیابان با هم چه نسبتی دارند، میگیرد. آیا بهتر نیست به کسانی که از وی انتظار دارند تا شرایط بهتری از حجاب در کشور به وجود آورد بگوید از او کاری را نخواهند که جزو وظایفش نیست یا اساسا او تمایلی به انجام این حرکت به دلایل گوناگون ندارد. البته در این رابطه سوال دیگری هم در خصوص مقام ریاستجمهوری پیش میآید که به چه دلیل دولت کارهایی را برجسته میکند که از قبل نتیجه و عکسالعملهای احتمالی آن مشخص است. این اتفاق در مورد ورود زنان به ورزشگاهها برای تماشای فوتبال هم افتاد اما در نهایت به نتیجهای نرسید، آیا این بار هم انتقاد از رفتارهای قهرآمیز با بدحجابی نتیجهای در بر نخواهد داشت و تذکری که رییسجمهور از آن سخن به میان آورد در حد یک جمله باقی خواهد ماند؟ شاید اگر یک بار برای همیشه به این سوالات پاسخ داده شود مشکل بدحجابی دیگر موضوعی نگرانکننده نباشد و کسی از دولت انتظارات خارج از حوزه مسوولیت وی را نداشته باشد.
کد مطلب: 450
آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdccaxq082bqp.la2.html?450