فرصت، موقعيتي است که اگر از دست برود مي تواند به يک تهديد تبديل شود
نويسنده : علي ودايع
متن خلاصه شده از مردمسالاري , 27 ارديبهشت 1390 ساعت 11:50
تهران نسبت به فجايح ليبي سکوت اختيار کرده است تا انقلابيون اين کشور اميد خود را در دامان غرب جست وجو کنند
در روزهاي بهار دموکراسي خواهي و خيزش خاورميانه که ايران اسلا مي فرصت طلا يي براي گسترش روابط و نفوذ خود را در مشت دارد; رويکرد تهران آنچنان که انتظار مي رفت نبوده است.
وضعيت خاورميانه به گونه اي است که کشورهاي مختلف با کمترين هزينه بيشترين برداشت را مي کنند; به عنوان نمونه ايتاليا و فرانسه که تا ديروز از دوستان صميمي ديکتاتورهاي اين منطقه همچون قذافي، بن علي يا حسني مبارک بودند، امروز تمام قد در کنار مردم ايستاده اند.
تهران نسبت به فجايح ليبي سکوت اختيار کرده است تا انقلابيون اين کشور اميد خود را در دامان غرب جست وجو کنند، اين رخداد در سوريه نيز آرام بروز مي کند. بايد پذيرفت که در اين کشور نيز ناآرامي هايي رخ داده و برخورد نادرست در اين باره با همراهي بزرگ نمايي برخي رسانه هاي غربي عرصه را بر بشاراسد تنگ مي کند. آيا ايران در سوريه نمي توانست نقش بهتري را ايفا کند؟ چرا در آشتي ملي فلسطين ميان فتح وحماس بايد مصر نقش ميانجي را ايفا کند؟
فرصت، موقعيتي است که اگر از دست برود مي تواند به يک تهديد تبديل شود; امروز موقعيت ايران اسلا مي بين اين دوحالت سرگردان است.
رياست ايران بر اوپک نيز موقعيت استراتژيکي است که بعد از 36 سال به دست آمده بود اين که مقام رياست جمهوري شخصا در اجلا س 18 خرداد اوپک حضور پيدا کند به منزله نزول يک مقام عالي رتبه ايراني تا سطح وزير است، موضوعي که در عرف ديپلماتيک جهان قابل نقد است. پس وزير يا نماينده ويژه رئيس جمهور رهسپار وين خواهد شد.
با توجه به سابقه پاستور در معرفي وزير به بهارستان تا 23 روز آينده انتصاب و تائيد وزير نفت در هاله ابهام و ترديد قرار مي گيرد بنابراين محتمل ترين گزينه معرفي نماينده ويژه براي اجلا س وزراي نفت اوپک است در صورت بروز تنش در راه وين اين اتفاق به وجهه ايران در کرسي رياست اوپک در روزهايي که چشم هايي پرکينه به ايران اسلا مي دوخته شده است فرصت را به تهديد بدل مي کند.
کد مطلب: 2441
آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdcc.0qia2bq0sla82.html?2441